
پژوهشگران خوشهای خاص از ریز RNAها (miRNA) را بهعنوان نشانگرهای زیستی معتبر برای تشخیص تومورهای بدخیم سلولهای زایای بیضه، که رایجترین تومورهای جامد در مردان جوان هستند، تأیید کردهاند.
به گزارش محققان دانشگاه کرنل ، آنان تأیید کردهاند که یک نشانگر زیستی شناساییشده قبلی برای تشخیص تومورهای بدخیم سلولهای زایای بیضه، که شایعترین سرطان جامد در مردان جوان محسوب میشود، میتواند با تشخیص زودهنگام، حتی پیش از تولد، به بهبود نتایج درمانی بیماران کمک کند.
شناسایی نشانگر زیستی در مدل موشی
این مطالعه که در مجله Scientific Reports منتشر شده است، از یک مدل موشی برای نشان دادن این موضوع استفاده کرد که گروه خاصی از ریز RNAها (miRNA)، که با خاموش کردن تولید پروتئین، بیان ژن را تنظیم میکنند، بهطور خاص با سرطان سلولهای زایای بیضه مرتبط هستند. این ریز RNAهای شناساییشده در موشها دارای همتایان مشابهی در انسان هستند که قابلیت آنها را بهعنوان یک نشانگر زیستی تشخیصی معتبر تقویت میکند.
رابرت وایس، استاد ژنتیک مولکولی در کالج علوم دامپزشکی دانشگاه کرنل، در این باره گفت: "در تشخیص سرطان، حرکت به سمت روشهای کمتهاجمیتر که بهعنوان بیوپسی مایع شناخته میشوند، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. از طریق یک نمونه خون میتوان وجود بیماری، تشخیص زودهنگام یا عود مجدد پس از جراحی را بررسی کرد. این پژوهش نمونهای عالی از پیشرفت در این فناوری است. "
افزایش شیوع سرطان بیضه و اهمیت تشخیص زودهنگام
تومورهای بدخیم سلولهای زایای بیضه شایعترین نوع سرطان در مردان ۱۵ تا ۳۹ ساله در ایالات متحده محسوب میشوند و میزان بروز آنها در پنج دهه گذشته نزدیک به ۴۰ درصد افزایش یافته است. بااینحال، این نوع تومورها بیشترین حساسیت را به شیمیدرمانیهای رایج دارند، بهطوری که نرخ بقای پنجساله بیماران ۹۵ درصد است.
منشأ و ویژگیهای سرطان
شواهد نشان میدهد که این تومورها در دوران جنینی و در حین تکامل جنین در رحم شکل میگیرند و پس از بلوغ، احتمال تبدیل شدن آنها به سرطان تهاجمی افزایش مییابد.
این نوع سرطان شامل سلولهای بنیادی سرطانی چندتوان است که قادر به تمایز به انواع مختلف سلولهای سرطانی هستند. در این پژوهش، محققان از یک مدل موشی که پیشتر توسط وایس و همکارانش توسعه یافته بود، استفاده کردند که به آنها امکان داد بهطور هدفمند تومورهای سلولهای زایای بیضه را ایجاد و کنترل کنند.
این سیستم همچنین امکان کشت سلولهای توموری در آزمایشگاه و تحریک آنها برای تمایز را فراهم کرد. با این کار، محققان توانستند سلولهای بنیادی سرطانی اولیه را با سلولهایی که بهتدریج به انواع سلولهای تخصصیتر تمایز یافته بودند، مقایسه کنند.
تأیید دقت بالای miRNA بهعنوان نشانگر زیستی
این مطالعه بر اساس مطالعات بالینی قبلی در انسان انجام شد که نشان داده بود ریز RNAهای موجود در سرم خون میتوانند بهعنوان یک نشانگر زیستی عمل کنند. با استفاده از مدل موشی، پژوهشگران دریافتند که یک گروه خاص از ریز RNA ها، با نام miRNA ۲۹۰-۲۹۵ در موشها، بهطور انحصاری توسط سلولهای سرطانی بیضه ترشح میشوند. این گروه در انسان با خوشه miRNA ۳۷۱-۳۷۳ متناظر است.
این مطالعه همچنین نشان داد که این miRNAها منحصراً در تومورهای بدخیم بیضه بیان میشوند و در صورت وجود تومور خوشخیم بیضه یا تومور پستانی، قابل شناسایی نیستند. این ویژگی، دقت و اختصاصیت بالای این نشانگرهای زیستی را تأیید میکند.
نقش بالقوه miRNA در درمان سرطان
پژوهشگران همچنین ژنهایی را که توسط این miRNAها هدف قرار گرفته و تنظیم میشوند، شناسایی کردند. وایس در این رابطه گفت: "اگر به عملکرد این ژنها نگاه کنیم، متوجه میشویم که آنها فرآیندهای مرتبط با سرطان، چرخه سلولی و آپوپتوز (مرگ برنامهریزیشده سلول) را کنترل میکنند. "
وی افزود که این مطالعه اهمیت مدل موشی را بهعنوان یک مدل معتبر بیماری انسانی نشان میدهد، زیرا این امکان را فراهم میکند که تحقیقاتی انجام شود که در انسان امکانپذیر نیست.
این یافتهها راه را برای مطالعات بیشتر باز میکند. نویسندگان این پژوهش قصد دارند عملکرد این miRNAها را بررسی کنند تا درک بهتری از ژنهایی که تحت تأثیر آنها قرار میگیرند و نقش این ژنها در سرطان داشته باشند.
وایس در پایان خاطرنشان کرد: "اگر انتظار ما تأیید شود که این miRNAها دارای نقشهای عملکردی مهمی هستند، آنگاه میتوان آنها را بهعنوان اهداف درمانی بالقوه در نظر گرفت و از آنها برای جلوگیری از رشد یا متاستاز تومور استفاده کرد. "
انتهای پیام/